Op vrijdag 19 januari jongstleden hielden de Dorpsoverleggen een gezamenlijke nieuwjaarsbijeenkomst waarvoor vertegenwoordigers van de gemeente, het gemeentebestuur, Raadleden en maatschappelijke organisaties waren uitgenodigd.
De locatie was strategisch gekozen bij Jeu de Boer, op de grens van het Dorp en de Rijndijk. Onderstaand de toespraken van de die tijdens de bijeenkomst zijn uitgesproken door de voorzitters van de Dorpsoverleggen Bernadette Verhoef (Rijndijk) en Nico Stolwijk (Hazerswoude-Dorp).
Bernadette:
Welkom hier vanmiddag halverwege Hazerswoude-Dorp en de Rijndijk. Dank aan het dorpsoverleg van het Dorp dat zo collegiaal is om hun nieuwjaarsborrel met ons van de Rijndijk te delen. Een goed idee wordt beter als je het met anderen deelt. Samen sta je sterk! We hebben elkaar immers nodig. Wij kunnen als dorpsoverleggen onze ogen en oren openhouden voor wat er in onze dorpen leeft, we hebben jullie, onze maatschappelijke partners en de gemeente, nodig om mee te kijken en te luisteren om zo goed mogelijk aan de slag te gaan.
En ja, we leggen de lat hoog in onze dorpen. We zijn op zoek naar goede ideeën, goede oplossingen, goede aanpassingen en liever het beste van alles. Niet voor onze eigen stokpaardjes maar voor de inwoners van Rijnwoude.
En ja, we kennen de spelregels en weten hoe het speelveld eruitziet. Niet alles is mogelijk: budgetten, beleidskaders, mankracht, wetgeving. We zijn er mee bekend.
Binnen dit alles proberen we als dorpsoverleg de stem van onze inwoners zo reëel mogelijk te vertolken en creatief mee te denken om het maximale te bereiken. Aan de Rijndijk is 2024 goed fout begonnen. Ik zal niet tot in de details uitwijden wat er preciesgebeurd is, maar dat wat er zo fout was gegaan is in een paar dagen tijd opgepakt en rechtgezet. Mensen belden niet alleen naar de gemeente maar wisten het dorpsoverleg ook gauw te vinden. Een kort lijntje met onder andere gebiedsadviseur Patrick Dongelmans zorgde voor een adequaat een-tweetje.
Omroep West vroeg mij kort voor Kerst wat ik wenste voor het nieuwe jaar. Ik heb geantwoord met drie woorden: communicatie, participatie en vooral maatwerk. Begrippen die niet goed uit de verf komen als je elkaar niet of nauwelijks kent en als je je niet in de ander en zijn beweegredenen verdiept. Echte werkwoorden.
Nogmaals, het is goed dat jullie hier vanmiddag zijn en de kans hebben aangepakt om elkaar te ontmoeten. Zo leren we elkaar telkens weer wat beter kennen. Ik wil graag proosten op 2024 en wens ons allen dat we elkaar weten te vinden in het komend jaar!
Nico Stolwijk
In aanvulling op de woorden van Bernadette Verhoef die ik van harte onderschrijf wil ik vanuit het Dorpsoverleg Hazerswoude Dorp nog een drietal punten aanstippen.
(1) Ondanks alle uitdagingen wonen de meeste inwoners nog steeds met veel plezier in het Dorp. Vooral de rust, veiligheid en de sociale structuur, de omgang met elkaar, worden hierbij genoemd. Mensen kijken nog naar elkaar om en helpen elkaar als het nodig is. Dat is een belangrijke waarde in onze gemeenschap. Maar de leefomgeving in onze Hazerswoudse kernen staat onder druk. Er zijn vele uitdagingen die soms ook uit een onverwachte hoek kunnen komen. En dan noem ik een keer niet de verkeersproblematiek die grote impact heeft op het dagelijkse leven. Ik zal een ander voorbeeld noemen.
Ttv Avanti haalt in het Dorp al meer dan 50 jaar oud papier op met vrijwilligers. Dit gaat al die jaren goed zonder noemenswaardige problemen of incidenten. De ruim 50 vrijwilligers worden nu verplicht een training te volgen met een (licht) examen. Vanuit veiligheidsoverwegingen is hier van de in theorie iets voor te zeggen. Maar niet iedere vrijwilliger -de meesten halen incidenteel en al vele jaren oud papier op – is bereid de training te volgen. Als maar de helft van de vrijwilligers overblijft bestaat het risico dat Avanti moet stoppen met Oud papier. Weg onmisbare inkomstenbron voor de vereniging, weg maatschappelijk gewenste afvalscheiding, weg vrijwilligerswerk. Zo ver mag het natuurlijk niet komen. Als het slechtst denkbare scenario uit dreigt te komen kan wellicht een maatwerkoplossing uitkomst bieden. Maar daar moet dan natuurlijk wel bereidheid toe bestaan bij Cyclus, die de vuilniswagens rijdt, en de gemeente kan hier wellicht ook een rol bij spelen.
(2) Ik wil kort iets zeggen over de nieuwjaarsspeech van onze burgemeester Spies. Er staan vele zaken in waar ik mij in kan vinden, maar aan 1 passage heb ik mij geërgerd: er wordt eerst melding gemaakt dat er in de dorpen ten onrechte graag voeding wordt gegeven aan het verhaal dat in er in stad Alphen alles kan en in de dorpen helemaal niets. Daarna: “Steeds vaker lijken mensen de stelling te betrekken dat het participatieproces niet heeft gedeugd als er een andere uitkomst is dan het eigen gelijk. We moeten ervoor waken dat we gaan geloven in de doctrine dat je pas naar me hebt geluisterd als je doet wat ik zeg”. Ik mis hier nadrukkelijk het in de spiegel kijken van het eigen handelen van de gemeente. Want een goed participatieproces kent een aantal vereisten, zoals bijvoorbeeld transparantie over het proces, echt invloed moeten kunnen uitoefenen en tijdige, heldere en eerlijke communicatie. Participanten moeten daarbij over alle noodzakelijke informatie kunnen beschikken. En zo zijn er nog wel meer vereisten te benoemen. Wordt aan een van deze vereisten niet voldaan dan ontstaat er gedoe. Weg draagvlak. We weten allemaal dat er op het gebied van participatie de afgelopen jaren veel is misgegaan. Het is dus veel te gemakkelijk de inwoners van de kernen op een negatieve manier weg te zetten. Ik zie ook dat de gemeente pogingen doet zich hierin te verbeteren. Maar dat is nog pril. De inrichting van het participatieproces bij Beter Bereikbaar Gouwe kan in mijn optiek als voorbeeld dienen van hoe het ook kan.
(3) Ik wil afsluiten met ‘laten we een beetje lief zijn voor elkaar’, een thema dat ook in de nieuwjaarstoespraak van de burgemeester terugkomt. Als we het met elkaar over de inhoud hebben dan mag dit op het scherpst van de snede. Zonder wrijving geen glans. Maar laten we alsjeblieft de ander met respect blijven bejegenen. Ik maak me zorgen als ik lees dat er in Nederland 2 wethouders per week stoppen. En dat er nog nooit zoveel wethouders zijn gestopt als gevolg van persoonlijke omstandigheden en ziekte. Dit kan niet los gezien worden van de toegenomen polarisatie in de maatschappij en de heftige emoties waarmee dit gepaard gaat, soms zelfs met bedreigingen. Niet alleen wethouders, maar ook burgemeesters en raadsleden hebben hier last van. Ik hoop dat dit in Alphen minder het geval is, maar ik ben er niet gerust op. Deze ontwikkeling kan ertoe leiden dat steeds minder mensen zich beschikbaar stellen voor het bestuur, een gemeente, provincie of het land. Laten wij daarom lief zijn voor elkaar. Daar wil ik op proosten!